سگ ها چگونه غم و اندوه را ابراز میکنند؟
زوزه یا ناله. این یکی از اولین راههایی است که سگها برای برقراری ارتباط یاد میگیرند، زیرا توله سگها به طور غریزی از این سر و صدا برای «صدا زدن » مادرشان استفاده می کنند. به عنوان حیوانات بالغ، ممکن است برای برقراری ارتباط با شما همچنان از ناله و زوزه استفاده کنند، خصوصاً اگر به آن واکنش نشان میدهید.
لرزیدن. برخی از سگها هنگام ناراحتی میلرزند، به ویژه در پاسخ به مواخذه یا چیزی که باعث ترس آنها میشود. داد زدنِ شما، یکی کارهایی است که سگها از آن متنفرند.
پنهان شدن. بعضی از سگها، به ویژه آنهایی که حساس هستند، ممکن است وقتی غمگین هستند در «مکان امن» خود، مانند یک جعبه یا زیر تخت، پنهان شوند. در صورت داشتن حیوان خانگی مضطرب نیز ممکن است این رفتار را مشاهده کنید.
درخواستِ بیشتر برای به آغوش کشیده شدن. بسیاری از سگ ها وقتی غمگین هستند بدنبال آغوش آرامشبخشِ انسان خواهند بود. این غالباً در صورتی اتفاق می افتد که اندوه آنها به درد ، بیماری ، تنهایی یا بیحوصلگی مربوط باشد. اگر سگ شما بیش از حد معمول نیازمند حمایت احساسی است، ممکن است ناشی از احساس افسردگی باشد.
نادیده گرفتنِ شما. امتناع از برقراری ارتباط چشمی با شما، گوش ندادن به فرمانها، پشت کردن به شما یا رفتن به اتاق دیگر، روشهایی است که سگهای با حساسیت کمتر نشان می دهند از شما دلگیر و یا غمگین هستند.
نشانه های خاص. از آنجا که انسانها و سگهایشان معمولاً ارتباط حسی خاصی دارند، برخی رفتارها منحصر به خودشان خواهد بود. به این معنی که شما بهتر از همه غمگین بودن سگتان و دلیل آن را درک خواهید کرد. به عنوان مثال، سگ شما ممکن است وسایل استراحتش مانند پتوی خود را برای شما به ارمغان بیاورد، صدای منحصر به فردی ایجاد کند، یا یک با پنجههای خود ژست خاصی بگیرد. نکته مهم این نیست که او چگونه غم و اندوه خود را نشان میدهد، اما اینکه شما آن را درک کنید - و به او عشق و محبت بیشتری ببخشید، از همه چیز مهمتر است.